عنوان مقاله: تعیین میزان آلودگی قارچی خوراک طیور و اجزاء آن در مرغداری های گوشتی تربت حیدریه، استان خراسان رضوی، ایران
نویسندگان: صالحان زهرا, عیدی سمانه*, محسن زاده محمد, عزیززاده محمد
آدرس: * گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
عنوان نشریه: مجله تحقیقات دامپزشکی (دانشگاه تهران)
اطلاعات شماره: ۱۳۹۶ , دوره ۷۲, شماره ۴ ; از صفحه ۴۴۷تا صفحه ۴۵۶.
چکیده: خوراک آلوده طیور می تواند منجر به از دست رفتن مواد مغذی و اثرات مضر بروی تولیدات طیور و سلامت عمومی گردد. هدف: این تحقیق آلودگی قارچی موجود در خوراک طیور و اجزای آن را در مرغداری های گوشتی شهرستان تربت حیدریه مورد بررسی قرار داد. روش کار: از سه نوع خوراک مختلف، تعداد ۲۴۰ نمونه جمع آوری شد. بعد از آماده سازی نمونه ها رقت های متوالی تهیه گردید و مقدار ۱/۰ میلی لیتر از هر رقت در محیط کشت سیب زمینی دکستروز آگار حاوی کلرامفنیکل کشت داده شد و در دمای ۲۷ درجه سانتیگراد به مدت یک هفته انکوبه شدند. پرگنه های های قارچی موجود در هر محیط کشت شمارش گردیدند. تشخیص قارچ ها بر مبنای خصوصیات مورفولوژیک ماکروسکوپی و میکروسکوپی انجام گرفت. آنالیز آماری داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۱ انجام شد. نتایج: از ۲۴۰ نمونه جمع آوری شده ۲۰۵ نمونه (۱۴/۸۵%) آلوده به قارچ بودند که بیشترین میزان آلودگی قارچی در نمونه های ذرت (۵/۳۲%) و پس از آن در سویا (۱۶/۲۹%) و خوراک کامل(۷۵/۲۳%) مشاهده گردید. فوزاریوم (۳/۴۱%)، پنی سیلیوم (۹/۳۷%)، کلادوسپوریوم (۳/۲۱%)، پسیلومایسس (۱/۱۷%)، آسپرژیلوس فومیگاتوس (۳/۱۳%)، آسپرژیلوس نیجر (۹/۱۲%) و مخمرها (۹/۱۲%) به ترتیب فراوان ترین قارچ های جدا شده از نمونه ها بودند. فراوانی قارچ های با توان بالقوه توکسین زایی نسبت به قارچ های غیر توکسین زا اختلاف معنی داری داشت( P<0/001). میانگین شمارش کلی قارچ ها ۱۰۵ × ۹/۲ واحد تشکیل دهنده کلونی/گرم بود. نتیجه گیری نهایی: یافته های این پژوهش، شیوع بالای آلودگی قارچی و همینطور فراوانی زیاد قارچ های توکسین زا را در خوراک طیور نشان داد. بنابراین مواد خام خوراک عامل مهمی برای ورود آلودگی قارچی بوده و رشد قارچ ها باعث کاهش ارزش غذایی خوراک مصرفی می شوند لذا برنامه ربزی جهت کنترل و حذف آنها از جیره توصیه می گردد.
کلید واژه: آلودگی قارچی، خوراک طیور، پنی سیلیوم، فوزاریوم، آسپرژیلوس