عنوان مقاله: مدل سازی و بهینه سازی فرآیند آسیاب کردن غلات برای تولید خوراک طیور در آسیاب چکشی با استفاده از روش سطح پاسخ
نویسندگان: زیباهوش زانیار, خدایی جلال*, زارعی سمیرا
آدرس: * گروه مهندسی بیوسیستم، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران
عنوان نشریه:ماشین های کشاورزی
اطلاعات شماره: نیمسال دوم ۱۳۹۹, دوره ۱۰, شماره ۲ (پیاپی ۲۰) ; از صفحه ۱۸۷تا صفحه ۲۰۰.
چکیده: از آنجا که خوراک طیور بخش بزرگی از هزینه های صنعت پرورش طیور را به خود اختصاص می دهد، می تواند عامل بسیار مهمی در میزان سود و زیان مرغداری ها باشد. بهینه سازی عملکرد دستگاه آسیاب چکشی برای کاهش اندازه مواد مختلف برای تولید خوراک طیور، می تواند در به کارگیری راه های مناسب و بهینه و در نهایت حصول مواد خوراکی با حداقل هزینه، حداکثر کیفیت و ظرفیت بسیار حائز اهمیت باشد. برای ارزیابی عملکرد دستگاه از نظر میزان درجه ی ریزی خوراک و ظرفیت کاری آسیاب، چهار محصول گندم، ذرت، سویا و جو در سه سطح اندازه سوراخ غربال (۲، ۲/۳ و ۴/۴ mm)، رطوبت دانه (۱۰، ۱۴و ۱۸ درصد)، نرخ تغذیه (یک سوم، دو سوم و باز بودن کامل دریچه مخزن) و تعداد چکش (۱۲، ۱۸ و ۲۴ عدد) به وسیله آسیاب خرد شد و در هر مورد درجه ی ریزی و ظرفیت کاری به صورت مجزا دسته بندی شد. روش سطح پاسخ با طرح مرکب مرکزی به منظور تعیین نقاط بهینه ی دستگاه در فرآیند آسیاب کردن برای دست یابی به بیشترین میزان خردشدگی محصول و بیشترین ظرفیت کاری آسیاب استفاده شد. نتایج آزمایش ها نشان داد که نقاط بهینه ی mm 2/3 برای قطر سوراخ غربال، رطوبت دانه ۱۰ درصد، نرخ تغذیه g s-1 8/343 و تعداد ۱۸ عدد چکش برای گندم، حداقل درجه ی ریزی (بیشتر خرد شدن) به مقدار mm 42/3 را در بین محصولات داشته است. هم چنین بیشترین ظرفیت کاری آسیاب(g s-1 12/45) برای ذرت در نقاط بهینه ی mm 2 سوراخ غربال، رطوبت ۱۰درصد دانه، نرخ تغذیه g s-1 8/433 و تعداد چکش ۲۴ عدد به دست آمد.
کلید واژه: آسیاب چکشی، آسیاب کردن، بهینه سازی، ظرفیت کاری، درجه ریزی
عنوان مقاله: جداسازی و شناسائی قارچ های مولد آنزیم فیتاز به منظور استخراج و استفاده آنزیم در خوراک دام و طیور
نویسندگان: واسجی نرگس*, حسینی سیدعبداله, مژگانی ناهید
آدرس: * موسسه تحقیقات علوم دامی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج-ایران
عنوان نشریه: علوم دامی (پژوهش و سازندگی)
اطلاعات شماره: زمستان ۱۳۹۸, دوره ۳۲, شماره ۱۲۵ ; از صفحه ۱۸۵تا صفحه ۲۰۴.
چکیده: در مطالعه حاضر، قارچ های بومی تولید کننده فیتاز از خاک و دیگر نمونه های محیطی(شامل خاک اطراف ریشه گیاهان تیره لگومینوز، فضولات گاو و بز، بستر مرغ، ورمی کمپوست، خاک معدن فسفر معدنی، آب فاضلاب، گیاهان و میوه های آلوده شده به قارچ و نمونه های قارچی تهیه شده از موسسه رازی(کنترل)، جداسازی وابتدا بر روی محیط سابورو دکستروز آگار به مدت ۵ روز در انکوباتور و در دمای ۲۸ درجه سانتی گراد، گرمخانه گذاری شدند. سپس به منظور شناسایی و جداسازی قارچ هایی که توانایی تولید آنزیم فیتاز را داشتند، از محیط کشت غربالگری فیتاز (PSM) استفاده گردید. خصوصیات مورفولوژیکی سویه های قارچی با استفاده از میکروسکوپ نوری بررسی شدند. نمونه هایی که تولید هاله شفاف کرده بودند برای سنجش میزان فعالیت آنزیمی فیتاز بر مبنای آزاد شدن یک نانومول فسفر در مدت یک دقیقه مورد ارزیابی قرار گرفتند. بر اساس میزان تولید آنزیم و مقدار بیومس تولیدی، تعدادی از گونه ها انتخاب شدند. بهترین محیط غربالگری و حداکثر فعالیت آنزیمی در۵/۵ pH= و در دمای ۳۰ درجه سانتی گراد ثبت گردید. در پایان برای شناسایی کامل سویه های قارچ، روش توالی یابی با دستگاه ژنتیک آنالایزر مورد استفاده قرار گرفت. قارچ های فوزاریم اگزیسپروم با ۱۱/۱۳۰ واحد آنزیمی و آسپرژیلوس نایجر با ۲۷/۱۲۵ واحد آنزیمی با بیشترین مقدار تولید فیتاز شناسایی و محدوده روز پنجم تا هفتم برای مرحله استخراج و خالص سازی به عنوان بهترین زمان معرفی شدند. نتایج حاصل از بررسی های مورفولوژیکی کاملا منطبق با نتایج شناسایی مولکولی بودند
کلید واژه: میکرو ارگانیسم، آنزیم فیتاز، قارچ، جداسازی، شناسایی
عنوان مقاله: روش های نوین تولید پودر چربی به عنوان مکمل خوراک دام و راهکارهای بهبود اقتصاد فرایند
نویسندگان: محمد توحیدی*، محمدهادی جزینی**
آدرس: * دانشجوی کارشناسی ارشد،دانشکده مهندسی شیمی،دانشگاه صنعتی اصفهان، **استادیار،دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی اصفهان
عنوان نشریه: دومین کنفرانس بین المللی دستاورد های نوین پژوهشی در شیمی و مهندسی شیمی
چکیده: در این آزمایش از ۸ راس گاو شیری نژاد هلشتاین در قالب طرح چرخشی متوازن (۲×۲) استفاده شد. آزمایش در چهار دوره ۲۱ روزه صورت گرفت. تیمارهای آزمایش عبارت بودند از: تیمار ۱: جیره بدون مکمل چربی و نیاسین (شاهد)، تیمار ۲: جیره دارای ۳ درصد پودر چربی بدون مکمل نیاسین، تیمار ۳: جیره دارای ۱۲ گرم نیاسین بدون مکمل چربی، تیمار ۴: جیره دارای ۳ درصد پودر چربی + ۱۲ گرم نیاسین. در هر دوره آزمایشی دو هفته برای عادت پذیری به جیره های غذایی و ۷ روز برای نمونه گیری و ثبت شاخص های لازم در نظر گرفته شد. در این طرح از سیستم TMR (جیره های کاملا مخلوط) در تغذیه گاوهای آزمایشی استفاده شد. میانگین تولید شیر روزانه، شیر تولیدی بر اساس ۴ درصد چربی، درصد لاکتوز شیر، درصد کل مواد جامد شیر، درصد مواد جامد شیر بدون چربی و اوره خون تحت تاثیر سطوح پودر چربی و نیاسین قرار نگرفتند (P>%5). میانگین ماده خشک مصرفی روزانه، درصد چربی شیر و میانگین درصد پروتیین شیر در گاوهای تغذیه شده با ۰ و ۳ درصد پودر چربی به ترتیب برابر ۲۴.۶۳ و ۲۴.۴۴ کیلوگرم ۳.۰۸ و ۳.۵۴ درصد، ۳.۲۲ و ۲.۹۹ درصد بود که تفاوت آماری معنی داری نداشتند (P<%5). میزان درصد چربی تحت تاثیر سطوح نیاسین قرار نگرفت (P<%5). درصد پروتیین شیر در گاوهای تغذیه شده با ۰ و ۱۲ گرم نیاسین به ترتیب دارای میانگین ۳.۰۱ و ۳.۲ بود که تفاوت معنی داری داشتند (P<%5). غلظت تری گلیسرید خون گاوهای تغذیه شده با ۳ درصد پودر چربی نسبت به سه تیمار دیگر بیشتر بود، که این افزایش از نظر آماری معنی دار بوده (P<%5). آزمون دانکن نشان داد گاوهایی که با ۱۲ گرم نیاسین در روز تغذیه شدند میزان گلوکز خون آنها نسبت به سه تیمار دیگر بطور معنی داری بیشتر بود (P<%5). بطور کلی نتایج این آزمایش نشان می دهد که استفاده از ۳ درصد پودر چربی و ۱۲ گرم نیاسین در روز در تغذیه گاوهای شیری مفید می باشد.
کلید واژه: پودر چربی، نمک کلسیمی، اسید چرب، خوراک دام و طیور، راکتور همزن دار، اقتصاد فرایند
عنوان مقاله: بررسی عرضه خوراک دام و طیور برای کفایت عرضه مواد پروتیینی حیوانی در ایران
نویسندگان: بخشوده محمد*, شاهنوشی فروشانی ناصر, فیروززارع علی, دوراندیش آرش, آذرین فر یداله
آدرس: * دانشگاه شیراز
عنوان نشریه: اقتصاد کشاورزی (اقتصاد و کشاورزی)
اطلاعات شماره: ۱۳۹۰ , دوره ۵, شماره ۴; از صفحه ۱۳۱تا صفحه ۱۵۸.
چکیده: در این مطالعه برای بررسی میزان عرضه محصولات زراعی خوراک دام و طیور در طول برنامه چهارم توسعه، الگوی تعدیل جزیی مارک نرلاو و سیستم معادلات با به کارگیری روش رگرسیون های به ظاهر نامرتبط و با استفاده از داده های سری زمانی ۱۳۸۳-۱۳۶۸ برآورد شد. نتایج نشان داد که جبران کمبود مواد پروتیینی سرانه دامی نیازمند فراهم آوردن نهاده ها و عوامل تولید مورد نیاز این محصولات یعنی تولیدات زیر بخش زراعت است که باید از راه تولید و یا واردات تامین شود. بر اساس یافته های مطالعه حاضر روند فعلی واردات و تولید این محصولات، در پایان برنامه چهارم توسعه یعنی سال ۱۳۸۸ این میزان کمبود مواد پروتیینی جبران نخواهد شد، و تنها در صورتی که با بهره گیری از روش های اشاره شده – هم چون ارتقای بهره وری، بهره گیری از شیوه های نوین تولید، به کارگیری نیروهای متخصص و تحصیل کرده و غیره – به ارتقای سطح عملکرد در واحد سطح اقدام شود، مقداری از شکاف موجود کاسته خواهد شد.
کلید واژه: محصولات کشاورزی، عرضه مواد پروتیینی حیوانی، برنامه چهارم توسعه ایران، خوراک دام و طیور