عنوان مقاله: مقایسه اثر تغذیه منابع اسیدهای چرب اشباع و غیراشباع در دوره نزدیک به زایمان بر روی فراسنجه های خونی گاوهای شیری هلشتاین
نویسندگان:هاشمی صادق*, گنج خانلو مهدی, دهقان بنادکی مهدی, زالی ابوالفضل, ایمانی حسین
آدرس:۱گروه علوم دامی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج-ایران، ۲ گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه زنجان، زنجان-ایران، ۳ دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران-ایران
عنوان نشریه: مجله تحقیقات دامپزشکی
اطلاعات شماره: ۱۳۹۴ ،دوره ۷۰ ،شماره ۲ ،۱۷۹-۱
چکیده: این پژوهش به منظور بررسی اثر افزودن ساکارز به جیره با و بدون نمک کلسیمی اسیدهای چرب روغن ماهی بر عملکرد، قابلیت هضم و تخمیر شکمبه‌ای در گوساله‌های نر هلشتاین انجام شد. تعداد ۳۶ راس گوساله با میانگین وزنی ۵۷± ۲۶۹ کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با چینش فاکتوریل ۲×۲ به مدت ۱۲۸ روز و با جیره‌های آزمایشی شامل ۱) کنترل، ۲) جیره حاوی ۵/۲ درصد نمک کلسیمی روغن ماهی، ۳) جیره حاوی ۵ درصد ساکارز و ۴) جیره حاوی ۵ درصد ساکارز و ۵/۲ درصد کلسیمی روغن ماهی تغذیه شدند. افزایش وزن روزانه تحت تاثیر افزودن ساکارز افزایش یافت (p<0/05). برهمکنش ساکارز و روغن ماهی بر ماده خشک مصرفی معنی‌دار بود (p<0/05)، بدین ترتیب که استفاده از روغن ماهی کاهش ماده خشک مصرفی روزانه را در پی داشت، در حالی که در جیره حاوی ساکارز، افزودن روغن ماهی مصرف خوراک را افزایش داد. هضم پذیری ماده آلی در جیره‌های حاوی چربی تمایل به افزایش داشت (p<0/05). افزودن روغن ماهی افزایش غلظت استات را در پی داشت (۰۵/0P=)، در حالی که افزودن ساکارز موجب کاهش غلظت پروپیونات (۰۱/0P=) و افزایش نسبت استات به پروپیونات (۰۴/0P=) در مایع شکمبه شد. تیمارهای حاوی ساکارز pH شکمبه بالاتری نسبت به سایر تیمارها داشتند (p<0/05). افزودن نمک کلسیمی روغن ماهی سبب افزایش غلظت تری‌گلیسرید و کلسترول پلاسما را افزایش داد(p<0/05). براساس نتایج حاصل افزودن ساکارز به جیره های حاوی نمک کلسیمی روغن ماهی می تواند با تحریک مصرف خوراک افزایش وزن روزانه گوساله های پرواری را بهبود بخشید.
کلید واژه: تخمیر شکمبه، ساکارز، عملکرد رشد گوساله پرواری، نمک کلسیمی روغن ماهی