عنوان مقاله: مدل سازی و بهینه سازی فرآیند آسیاب کردن غلات برای تولید خوراک طیور در آسیاب چکشی با استفاده از روش سطح پاسخ

نویسندگان: زیباهوش زانیار, خدایی جلال*, زارعی سمیرا

آدرس: * گروه مهندسی بیوسیستم، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران

عنوان نشریه:ماشین های کشاورزی

اطلاعات شماره: نیمسال دوم ۱۳۹۹, دوره  ۱۰, شماره  ۲ (پیاپی ۲۰) ; از صفحه ۱۸۷تا صفحه ۲۰۰.

چکیده: از آنجا که خوراک طیور بخش بزرگی از هزینه های صنعت پرورش طیور را به خود اختصاص می دهد، می تواند عامل بسیار مهمی در میزان سود و زیان مرغداری ها باشد. بهینه سازی عملکرد دستگاه آسیاب چکشی برای کاهش اندازه مواد مختلف برای تولید خوراک طیور، می تواند در به کارگیری راه های مناسب و بهینه و در نهایت حصول مواد خوراکی با حداقل هزینه، حداکثر کیفیت و ظرفیت بسیار حائز اهمیت باشد. برای ارزیابی عملکرد دستگاه از نظر میزان درجه ی ریزی خوراک و ظرفیت کاری آسیاب، چهار محصول گندم، ذرت، سویا و جو در سه سطح اندازه سوراخ غربال (۲، ۲/۳ و ۴/۴ mm)، رطوبت دانه (۱۰، ۱۴و ۱۸ درصد)، نرخ تغذیه (یک سوم، دو سوم و باز بودن کامل دریچه مخزن) و تعداد چکش (۱۲، ۱۸ و ۲۴ عدد) به وسیله آسیاب خرد شد و در هر مورد درجه ی ریزی و ظرفیت کاری به صورت مجزا دسته بندی شد. روش سطح پاسخ با طرح مرکب مرکزی به منظور تعیین نقاط بهینه ی دستگاه در فرآیند آسیاب کردن برای دست یابی به بیشترین میزان خردشدگی محصول و بیشترین ظرفیت کاری آسیاب استفاده شد. نتایج آزمایش ها نشان داد که نقاط بهینه ی mm 2/3 برای قطر سوراخ غربال، رطوبت دانه ۱۰ درصد، نرخ تغذیه g s-1 8/343 و تعداد ۱۸ عدد چکش برای گندم، حداقل درجه ی ریزی (بیشتر خرد شدن) به مقدار mm 42/3 را در بین محصولات داشته است. هم چنین بیشترین ظرفیت کاری آسیاب(g s-1 12/45) برای ذرت در نقاط بهینه ی mm 2 سوراخ غربال، رطوبت ۱۰درصد دانه، نرخ تغذیه g s-1 8/433 و تعداد چکش ۲۴ عدد به دست آمد.

کلید واژه: آسیاب چکشی، آسیاب کردن، بهینه سازی، ظرفیت کاری، درجه ریزی

دانلود کامل متن مقاله

عنوان مقاله: تعیین میزان آلودگی قارچی خوراک طیور و اجزاء آن در مرغداری های گوشتی تربت حیدریه، استان خراسان رضوی، ایران

نویسندگان: صالحان زهرا, عیدی سمانه*, محسن زاده محمد, عزیززاده محمد

آدرس: * گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

عنوان نشریه: مجله تحقیقات دامپزشکی (دانشگاه تهران)

اطلاعات شماره: ۱۳۹۶ , دوره  ۷۲, شماره  ۴ ; از صفحه ۴۴۷تا صفحه ۴۵۶.

چکیده: خوراک آلوده طیور می تواند منجر به از دست رفتن مواد مغذی و اثرات مضر بروی تولیدات طیور و سلامت عمومی گردد. هدف: این تحقیق آلودگی قارچی موجود در خوراک طیور و اجزای آن را در مرغداری های گوشتی شهرستان تربت حیدریه مورد بررسی قرار داد. روش کار: از سه نوع خوراک مختلف، تعداد ۲۴۰ نمونه جمع آوری شد. بعد از آماده سازی نمونه ها رقت های متوالی تهیه گردید و مقدار ۱/۰ میلی لیتر از هر رقت در محیط کشت سیب زمینی دکستروز آگار حاوی کلرامفنیکل کشت داده شد و در دمای ۲۷ درجه سانتیگراد به مدت یک هفته انکوبه شدند. پرگنه های های قارچی موجود در هر محیط کشت شمارش گردیدند. تشخیص قارچ ها بر مبنای خصوصیات مورفولوژیک ماکروسکوپی و میکروسکوپی انجام گرفت. آنالیز آماری داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۱ انجام شد. نتایج: از ۲۴۰ نمونه جمع آوری شده ۲۰۵ نمونه (۱۴/۸۵%) آلوده به قارچ بودند که بیشترین میزان آلودگی قارچی در نمونه های ذرت (۵/۳۲%) و پس از آن در سویا (۱۶/۲۹%) و خوراک کامل(۷۵/۲۳%) مشاهده گردید. فوزاریوم (۳/۴۱%)، پنی سیلیوم (۹/۳۷%)، کلادوسپوریوم (۳/۲۱%)، پسیلومایسس (۱/۱۷%)، آسپرژیلوس فومیگاتوس (۳/۱۳%)، آسپرژیلوس نیجر (۹/۱۲%) و مخمرها (۹/۱۲%) به ترتیب فراوان ترین قارچ های جدا شده از نمونه ها بودند. فراوانی قارچ های با توان بالقوه توکسین زایی نسبت به قارچ های غیر توکسین زا اختلاف معنی داری داشت( P<0/001). میانگین شمارش کلی قارچ ها ۱۰۵ × ۹/۲ واحد تشکیل دهنده کلونی/گرم بود. نتیجه گیری نهایی: یافته های این پژوهش، شیوع بالای آلودگی قارچی و همینطور فراوانی زیاد قارچ های توکسین زا را در خوراک طیور نشان داد. بنابراین مواد خام خوراک عامل مهمی برای ورود آلودگی قارچی بوده و رشد قارچ ها باعث کاهش ارزش غذایی خوراک مصرفی می شوند لذا برنامه ربزی جهت کنترل و حذف آنها از جیره توصیه می گردد.

کلید واژه: آلودگی قارچی، خوراک طیور، پنی سیلیوم، فوزاریوم، آسپرژیلوس

دانلود متن کامل مقاله

عنوان مقاله: بررسی عوامل موثر بر ضایعات خوراک در صنعت طیور گوشتی کشور و راهکارهای کاهش آن

نویسندگان: شاه ولی منصور*, معینی زاده هوشنگ

آدرس: * بخش ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز

عنوان نشریه: اقتصاد کشاورزی (اقتصاد و کشاورزی)

اطلاعات شماره: تابستان ۱۳۸۷ , دوره  ۲۱, شماره  ۲ (پی آیند ۷۹) در امور دام و آبزیان; از صفحه ۱۱۵تا صفحه ۱۲۷.

چکیده: پرورش طیور به منظور تولید منبع غذایی پروتئین دار با قیمت مناسب، به یک صنعت سودآور تبدیل گردیده است. ولی بررسی ها نشان می دهند که بیشترین ضایعات در این صنعت، ضایعات خوراکی است که در یک ضریب تبدیل نامطلوب ظاهر می گردد. در پژوهش حاضر عوامل فنی، فناوری و مدیریتی موثر بر این ضایعات بررسی شده اند. برای این منظور از روش پژوهش پیمایشی استفاده شد و با روش نمونه گیری سیستماتیک پنج استان اول کشور که بیش از %۵۳ ظرفیت تولیدی را دارا بودند انتخاب شدند. وسیله پژوهش (پرسشنامه) بر اساس بررسی پیشینه نگاشته تهیه شد و روایی و پایایی آن تامین گردید. با توجه به پراکندگی واحدها در سطح کشور و محدودیت همکاری مدیران آنها، تعداد ۲۰۰ مرغداری گوشتی به روش تصادفی مورد مطالعه قرارگرفتند. نتایج تحقیق نشان داد که بیشترین ضریب تبدیل خوراک در استان خراسان (۶.۲۱)، کمترین در استان مازندران (۲.۴۹) و میانگین کل کشور ۳.۸۰ است. از میان عوامل سه گانه مورد مطالعه، عوامل فنی شامل ظرفیت بالای مرغداری، نداشتن مجوز رسمی فعالیت، استفاده نکردن از خوراک حبه و حبه خرد شده؛ عوامل فناوری شامل تهیه خوراک از یک منبع، به ویژه از منابع غیررسمی، استفاده ناصحیح از حوضچه ضدعفونی ورودی و رطوبت سنج در سالن ها، استفاده کردن از پنجره در سیستم ترکیبی تهویه سالن ها، استفاده ناصحیح از فناوری های ضدعفونی سالن ها؛ و بالاخره، عوامل مدیریتی شامل فاصله زمانی طولانی بین دو نوبت جوجه ریزی (که منجر به دفعات کمتر جوجه ریزی در سال می شود)، افزایش تعداد جوجه در یک دوره پرورش، ارسال زودتر از موعد مرغ تولیدی به کشتارگاه و بی اطلاعی مدیران از استاندارد ضایعات خوراک، زیاده روی در خوراک دادن و نحوه ناصحیح توزیع خوراک در سالن، بر بالا بودن ضریب تبدیل خوراک تاثیر داشته اند. راهکارهای پیشنهادی برای کاستن ضایعات خوراک در مقاله ارائه شده اند

کلید واژه: ضریب تبدیل خوراک، ضایعات خوراکی، واحدهای طیور گوشتی

دانلود متن کامل مقاله