نتایج حاصل از بررسی

به منظور تعیین تأثیر ایمنی به‌دست آمده از آغوز بر زنده‌مانی و راندمان رشد بره‌ها، تعداد ۷۱ رأس میش آبستن از گله ایستگاه پرورش و اصلاح نژاد گوسفند لری بختیاری واقع در شهرکرد (به تعداد ۳۶۰ راس) به‌طور تصادفی انتخاب شد. نمونه‌گیری از خون میش‌ها دو هفته قبل از زایش، از خون بره‌ها ۳۶ ساعت بعد از تولد و از آغوز میش‌ها ۱ تا ۸ ساعت بعد از زایمان به‌عمل آمد. پس از استخراج سرم میش‌ها و بره‌ها، میزان ایمونوگلوبولین G سرم میش‌ها، بره‌ها و آغوز میش‌ها و غلظت پروتئین کل در آغوز میش‌ها، سرم میش‌ها و بره‌ها اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که میانگین غلظت ایمونوگلوبولین G در سرم میش، آغوز میش و سرم بره به‌ترتیب ،۲۱/۳۳ ۴۸/۴۸ و ۷/۸۶ میلی‌گرم بر میلی‌لیتر و پروتئین کل به‌ترتیب ،۷۱/۹۸ ،۱۱۴/۴۸ و ۶۵/۷۷ گرم بر لیتر بود. مرگ و میر بره‌ها با تمام صفات مربوط به ایمنی رابطه معنی‌داری (۰/۰۵>P )نشان داد. به‌طوری که میانگین حداقل مربعات همه صفات مربوط به ایمنی در بره‌های تلف شده پایینتر از بره‌های زنده مانده بود. غلظت صفات مربوط به ایمنی در سرم میش‌ها و بره‌ها و آغوز میش‌ها تأثیر معنی‌داری بر رشد در بره‌ها نداشت (۰/۰۵<P). بنابراین، با بهبود سطح ایمنی میش‌ها قبل از زایش، می‌توان سطح ایمنی در بره‌ها را بهبود بخشید و میزان تلفات را کاهش داد.