نتایج حاصل از آزمایش
این مطالعه جهت بررسی اثرات استفاده از نمک کلسیمی اسیدهای چرب و اسیدهای چرب سویا بر عملکرد، راندمان الشه، درصد لوزالمعده و درصد چربی شکمی در جوجههای گوشتی انجام گرفت. تعداد ۵۰۰ قطعه جوجه
گوشتی از آمیخته تجارتی راس در قالب یک طرح کاملا تصادفی در پنج گروه آزمایشی و هر گروه شامل چهار تکرار و هر تکرار شامل ۲۵ قطعه جوجه با میانگین وزن یکسان مورد آزمایش قرار گرفتند. طول دوره آزمایش ۴۹
روز بود. گروههای آزمایشی در قالب جیرههای غذایی حاوی سطوح مختلفی از نمک کلسیمی اسیدهای چرب سویا و اسیدهای چرب سویا بودند. بدین صورت، در گروه اول (شاهد) در کل دوره آزمایش از اسیدهای چرب
سویا و نمک کلسیمی اسیدهای چرب آن استفاده نشد. در گروه دوم در دوره آغازین، رشد و پایانی به ترتیب مقادیر،۰ ،۲/۵ و ۵ درصد اسیدهای چرب سویا، در گروه سوم در این دورهها به ترتیب مقادیر ،۰ ،۲/۵ و ۵ درصد
نمک کلسیمی اسیدهای چرب سویا، در گروه چهارم به ترتیب مقادیر،۲/۵، ۵ و ۵ درصد اسیدهای چرب سویا و برای گروه پنجم به ترتیب مقادیر ،۲/۵، ۵ و ۵ درصد از نمک کلسیمی اسیدهای چرب سویا به کار برده شد. نتایج
حاصل از تجزیه آماری اختلاف معنیداری در مصرف خوراک، افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل خوراک بین گروههای آزمایش در دورههای مختلف پرورش را نشان داد (۰/۰۵< P). بین گروههای مختلف از نظر راندمان
لاشه و درصد لوزالمعده اختلاف معنیدار مشاهده گردید (۰/۰۵< P). استفاده از اسیدهای چرب سویا و نمک کلسیمی اسیدهای چرب آن اثر معنیداری بر چربی شکمی نداشت. یافتهها نشان میدهد که استفاده از اسیدهای چرب سویا در مقایسه با نمک کلسیمی اسیدهای چرب آن اثر مفیدی بر عملکرد جوجههای گوشتی دارد.