نتایج

اثر متقابل سطح چربی (۰ و ۳۰ گرم در کیلوگرم) و پروتئین عبوری (۳۶ و ۴۰ درصد پروتئین خام جیره) بر عملکرد، اندازه‌های بدنی (اسکلتی)، و متابولیت‌های خونی گوساله مورد بررسی قرار گرفت. از ۴۰ گوساله شیرخوار نر گله هلشتاین با میانگین سن ۳۹ روز در یک آرایش فاکتوریل با چهار تیمار استفاده شد. جیره‌های آزمایشی شامل؛ بدون مکمل چربی با سطح پایین پروتئین عبوری (LRUP-UF)، با مکمل چربی و با سطح پایین پروتئین عبوری (LRUP-SF)، بدون مکمل چربی و با سطح بالای پروتئین عبوری (HRUP-UF)، با مکمل چربی و با سطح بالای پروتئین عبوری (HRUP-SF) بودند. نتایج نشان داد که استفاده از چربی سبب بهبود مصرف جیره‌ی آغازین (استارتر)، افزایش وزن و همچنین بهبود بازدهی مصرف خوراک در گوساله‌های شیرخوار شد (۰/۰۱<P). از دیدگاه رشد، افزایش سطح چربی سبب افزایش طول بدن و عرض سینه شد و از سوی دیگر سطح پروتئین عبوری بالاتر سبب افزایش ارتفاع کفل (هیپ) شد. عرض سینه و همچنین ارتفاع جدوگاه دام‌ها نیز تحت تأثیر اثر متقابل چربی و سطح پروتئین عبوری قرار گرفت. با وجود آنکه سطح چربی مصرفی تأثیری بر فراسنجه‌های خونی نداشت، اما سطح بالاتر پروتئین عبوری سبب کاهش گلوکز خون و همچنین انسولین خون شد (۰.۰۵>P). به طور کلی، افزایش سطح چربی در جیره‌ی گوساله‌های شیرخوار پیش از شیرگیری قابل توصیه بوده و در صورتیکه مصرف آن با افزایش سطح پروتئین عبوری جیره باشد، پاسخ‌های بهتری از نظر رشد به همراه خواهد داشت.