اثرات تنش گرمایی بر عملکرد حیوانات به خوبی لیست شده است که برخی از اثرات اصلی آن به شرح زیر است:
کاهش مادهی خشک (DM) و مصرف انرژی
مطالعات تحقیقاتی بر روی گاوهای شیری نشان میدهد که مصرف DM در دمای محیطی بالای ۲۵ درجه سانتیگراد، کاهش مییابد. مصرف خوراک گاوها در دمای ۴۰ درجه سانتیگراد، معمولاً ۲۰ تا ۴۰ درصد در مقایسه با تغذیه در یک محیط عادی کاهش مییابد. در نتیجه؛ گاوهای تحت استرس گرمایی عموماً در حالت تعادل انرژی منفی هستند.
کاهش تولید شیر
کاهش مصرف مادهی خشک، همراه با افزایش تقاضای انرژی، بر تولید شیر در گاوهای تحت استرس گرمایی تأثیر منفی میگذارد. مطالعات، کاهش تولید شیر در شرایط استرس گرمایی را ۲۵ تا ۳۵ درصد گزارش کردهاند.
اسیدوز
افزایش اسیدوز یک عامل رایج مرتبط با استرس گرمایی است که نشانگر کاهش مصرف خوراک، کاهش زمان نشخوار خوراک و در نتیجه کاهش تولید بزاق مملو از بیکربنات برای عمل به عنوان بافر شکمبه است (شکل ۱). آب دهان همچنین منجر به از دست دادن بافر کلیدی بزاق میشود در حالی که افزایش سرعت تنفس باعث افزایش تولید بی کربنات برای حفظ pH ثابت خون میشود و مقدار موجود برای بافر شکمبه را کاهش میدهد.
شکل ۱:خلاصه ای از اثرات استرس گرمایی بر اسیدوز
کاهش باروری
استرس گرمایی میتواند عملکرد تولیدمثلی گاوها را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. مطالعات نشان میدهند که میزان آبستنی در ماههای گرم سال کمتر از ۱۰ درصد است در حالی که این میزان در ماههای خنک سال به ۴۰ تا ۵۰ درصد افزایش مییابد. پیامد اصلی استرس گرمایی بر تولید مثل، تأخیر در بازپروری گاوها پس از زایش است که از مهمترین دلایل آن، کاهش تعداد گاوهای شناسایی شده در فحلی و کاهش تعداد گاوهای تلقیح شده است.
مشکلات مرتبط با استرس گرمایی در دامهای پربازده تشدید میشود – این دامها فعالیت متابولیکی بیشتری دارند و گرمای بدن بیشتری نسبت به دامهای کمبازده تولید میکنند. از این رو بیشتر مستعد استرس گرمایی هستند.