چربی معمولاً برای کمک به مبارزه با استرس گرمایی در لیست رژیمهای غذایی قرار میگیرد و میتواند باعث کاهش عمده در مصرف مادهی خشک، بهرهوری و باروری شود. فرآیندهای فیزیکی و شیمیایی مرتبط با هضم و متابولیسم خوراک منجر به تولید گرما در بدن دام میشود. با این حال، چربیها در شکمبه تخمیر نمیشوند. بنابراین از گرمای تولید شده در اثر تخمیر خوراک جلوگیری میشود. همچنین چربیها به طور موثرتری نسبت به سایر مواد مغذی، به انرژی تبدیل می شوند. بنابراین تولید گرمای متابولیکی به حداقل میرسد. در نتیجه؛ افزایش چربی جیره میتواند تولید گرمای داخلی را کاهش داده و به خنک شدن حیوان در مقایسه با انرژی حاصل از سایر منابع غذایی کمک کند (شکل ۱).
شکل ۱: چربی های رژیمی تولید گرمای داخلی را کاهش می دهند
پروژههای تحقیقاتی ارزش انرژی خالص شیردهی (NEL) چربی محافظت شده در شکمبهی پودر چربی نیکو رشد پایا را ۲۷.۳ MJ/kg DM بر اساس مطالعه بر روی گاوهای شیری، تعیین کرده است. این نتایج نشان میدهند که انرژی قابل متابولیسم (ME) با کارایی مشابه به NEL تبدیل میشود و به طور کلی برای استفاده از انرژی بدن بسیج شده در گاوهای شیرده (۸۲٪) پذیرفته شده است. این بازده، به میزان قابل توجهی بالاتر از بازده معمول استفاده از انرژی در رژیمهای غذایی معمول است (حدود ۶۴٪). به طوری که تولید گرمای مرتبط با هضم و متابولیسم پودر چربی به طور قابل توجهی کمتر از سایر مواد غذاییاست – ناکارآمدی در استفاده از انرژی منجر به تولید گرما میشود.
مقادیر بالاتر ME چربی باعث میشود تا رژیمهای غذایی با چگالی انرژی بالا فرموله شوند و اطمینان حاصل شود که تأمین انرژی حتی در صورت اندک بودن مادهی خشک مصرفی، افزایش مییابد. در نتیجه به بهبود وضعیت انرژی حیوان کمک میکند. علاوه بر این، چربیها بار اسیدی شکمبه را افزایش نمیدهند، بنابراین در شرایط استرس گرمایی که اسیدوز یک خطر ویژه است، یک مادهی “ایمن” محسوب میشوند.