رابطهی متقابل بین نوع اسید چرب، نسبت اسیدهای چرب آزاد، و سن حیوان (خوک) بر غلظت انرژی قابل هضم، در شکل ۱ نمایش داده شده است (وایزمن و همکاران، ۱۹۹۸). این دادهها قابلیت هضم بالاتر چربیها، آنهایی که غلظت اسیدهای چرب آزاد کمتری نسبت به تری گلیسیرید دارند و آنهایی که نسبت اسیدهای چرب غیر اشباع بیشتری نسبت به اسیدهای چرب اشباع دارند را در حیوانات مسن نشان میدهد.
شکل ۱: نسبت اسیدهای چرب و درصد اسیدهای چرب آزاد (۵ یا ۵۰%) بر غلظت انرژی قابل هضم در خوکهای جوان (Y) یا در حال رشد/مسن (GF)