فراوردههای طیور و عسل از جمله مواد غذایی است که در سبد غذایی ایرانیان مورد توجه ویژه قرار دارد. این در حالی است که با توجه به کیفیت گوشت مرغ، مناسب بودن قیمت، توصیههای بهداشتی و محدودیتهایی که برای تولید و مصرف گوشت قرمز وجود دارد، تقاضا برای تولید و مصرف گوشت مرغ رو به افزایش است . در حال حاضر ۶۸ درصد تولید جهانی تخم مرغ و ۷۴ درصد تولید گوشت طیور دنیا در سیستم های صنعتی صورت میگیرد. در ایران نیز صنعت طیور در طی نیم قرنی که از شکل گیری آن میگذرد، شاهد تحولات بزرگی بوده است.
عوامل بیماریزا همواره به عنوان مهم ترین عامل تهدیدکننده در جمعیت طیور، شناخته میشوند. نگاهی به گذشته، رخداد فاجعه بار بیمارهای شناخته شده و ناشناخته را در نابودی این صنعت و به دنبال آن از دست رفتن معیشت مردم، بیکاری، فقر و نومیدی به خاطر میآورد. نیوکاسل، برونشیت، گامبورو، آنفلوانزای پرندگان و … از جمله این بیماریها هستند. برای مثال، در سال ۱۳۹۳ شیوع تحت تیپ جدید ۸N5H آنفلوانزای فوق حاد،
ابتدا در کشورهای آسیای جنوب شرق و سپس در ۶ کشور اروپایی سبب بروز نگرانی شدید تولیدکنندگان طیور از بروز تلفات و خسارتهای جبران ناپذیر شد. حفظ و حراست از این سرمایه ملی در راستای تأمین امنیت غذایی جامعه مستلزم تلاش، همدلی و همکاری همه سازمانهایی است که در این زمینه فعال میباشند.